Hardlopen is in. Steeds meer mensen doen aan deze sport. Het aantal hardloopevenementen groeit gestaag en die zijn doorgaans een groot succes. Waarom is hardlopen zo populair en waarom voelen mensen zich aangetrokken tot deze sport? Sportjournalist Gerard Meijeringh, die in het verleden drie marathons volbracht, gaat op onderzoek uit en dompelt zich onder in de belevingswereld van de beginners en de lichtgevorderden als deelnemer van een hardloopclinic bij Atletiekvereniging Isala ’96. Daarnaast maakt hij van de gelegenheid gebruik om zelf aan zijn techniek te schaven.
Deel 4: Warm draaien
Net als bij veel andere sporten, gaat een goede warming-up hand in hand met een juiste voorbereiding op het grote werk. 'Zie het als goed voorspel op het echte liefdespel. Je moet warm draaien. Dat geldt ook voor je spieren', kreeg ik eerder eens te horen. Het klinkt als een klok, maar ik ben eigenlijk nooit een liefhebber geweest van een uitgebreide warming-up, al ben ik daar wel wat op teruggekomen. Ik heb altijd mijn eigen weg gekozen. Of dat altijd verstandig is geweest, is vers twee."
'Besteed ruim aandacht aan een goede warming-up', is steeds maar weer een belangrijke boodschap van de trainers Cees Bottenberg en Jan van den Berg bij de clinic van AV Isala '96 in de aanloop naar de Wärtsilä Power Run. Elke week weer passeren diverse oefeningen de revue. Dat neemt zo een kwartier in beslag en dat is wennen. Jan van den Berg heeft heel wat oefeningen in zijn repertoire. Veel rekoefeningen. En wat dacht je van de paardenloop en de gestrekte benenloop? Voor een stijve hark als ik, zijn deze oefeningen geen doorslaand succes. Bij een van de oefeningen schiet het me bij de derde training in mijn heup. 'Ik ben een hardloper, ik wil gewoon hardlopen', schiet door mijn hoofd. Toch hebben Cees en Jan groot gelijk, weet ik uit eigen ervaring. Een goede voorbereiding is van groot belang bij het leveren van je eigen topprestatie. Ik kan erover meepraten.
Mijn slechtste voorbereiding had ik bij mijn laatste deelname aan de halve marathon van Zwolle op 13 juni 2015. Na een zaterdag werken, word ik op 13 juni 2015 om 20.15 uur verwacht bij de start aan de Koggelaan. Na een hectische dag bij BrugMedia heb ik thuis in Zwolle maar even tijd om op adem te komen. Snel het eten naar binnen werken. Mijn vrouw bakt pannenkoeken, mijn geheime recept voor de broodnodige energie op de moeilijke momenten. Ik stop de energiebommen in een plastic zak en gooi mijn energievoorraad in mijn tas, die ik op vrijdagavond al had ingepakt. Ik check alles. Startnummer, shirt, korte broek, drinken en vaseline voor het tegengaan van irritante zweetplekken. Een goede voorbereiding is immers het halve werk.
Vervolgens pak ik mijn fiets. Vanaf mijn huis in Dieze Oost kies ik zoals altijd bij de halve marathon in mijn woonplaats voor de route door het centrum, waar de 5 mijl van het Halve Marathon Festival aan de gang is. Daar wacht me echter een onaangename verrassing. Het gat, waar ik normaal gesproken zonder problemen doorheen glipte, is afgesloten. Zie dan maar eens een ander gaatje te vinden. Het wordt een gevecht tegen de klok. Uiteindelijk lukt het me om ergens tussendoor te glippen. Als Joop Zoetemelk in zijn beste dagen knal ik naar de startplek aan de Koggelaan. De uitstekende organisatie van dit hardloopspektakel stelt kleedruimte ter beschikking, maar de tijd ontbreekt om daar gebruik van te maken. Langs de Koggelaan kleed ik me om, terwijl de meute van de halve marathon zich in beweging zet. Met vrijwilligers van de organisatie kan ik nog snel regelen dat ze mijn fiets meenemen. Intussen tikt de klok door. Iedereen is vertrokken. Enkele minuten later na de laatste loper ga ik van start met het rugnummer in mijn zak gepropt. Niks geen warming-up, maar een zware inhaalrace staat me te wachten. Intussen wordt het parcours aan het begin van de route al weer afgebroken, maar brutaal ga ik door. In het centrum van Zwolle word ik als een held ontvangen. 'Daar heb je de eerste Keniaan', hoor ik vanuit het publiek. Ik moet lachen en even later heb ik de eerste loper bij de Media Markt ingehaald. Intussen spelen mijn hamstrings en kuiten op, verlangend naar een rekoefening. Uiteindelijk moet ik de tol betalen voor een slechte voorbereiding. Ik volbreng de halve marathon, maar de tijd van 2.20.52 uur is zelfs voor mij zeer teleurstellend."
Wanneer ik ruim op tijd was geweest en bovendien mijn warming-up had kunnen doen, was ik minstens tien minuten sneller geweest. Bovendien is een slechte warming-up niet goed voor je lichaam. Het werkt blessures in de hand. Bij de clinic wordt iedere keer een serie warming-up-oefeningen behandeld. Hiermee willen Jan en Cees de hardlopers van de clinic zoveel mogelijk informatie verschaffen over een goede warming-up. Zo kun je je eigen warming-up optimaal invullen. Perfecte service van deze heren. Dat Jan en Cees daarnaast ook aandacht besteden aan core-oefeningen is zeker geen overbodige luxe, weet ik uit eigen ervaring. Het maakt je lichaam sterker en daar profiteer je als hardloper alleen maar van.
