(door Nick de Vries)
KAMPEN - Ze werden enthousiast onthaald in Amerika, het Mekka van de bluegrass, traden op met levende fiddle-legende Byron Berline, en hun platen dienden als blauwdruk voor muzikanten van de thans levendige bluegrass-scéne in Oost-Europa. De Kamper band The Country Ramblers was in de jaren zeventig zo populair dat popblad The Country Gazette de hanzestad bombardeerde tot 'Het Nashville van Nederland'.
De band stopte in de jaren tachtig, maar volgens de bandleden van weleer is het tijd om het stof van de fiddle, banjo en Martin d-28 te blazen; tijd voor een reünie.
Het idee ontstond, zoals zo vaak bij nostalgische overpeinzingen, tijdens een pilsje in de kroeg. Oprichter, Berry Selles, zat met zijn voormalige bandmaatje, Jan Nuyen, in het café. De anekdotes uit de begindagen werden met groeiend genoegen onthaald. Zou het niet leuk zijn weer eens samen op de planken te staan? Het enthousiasme won het van gezond verstand en de twee besloten op zeer korte termijn, binnen anderhalve maand, een reünie-optreden te geven. Dat Nuyen in geen jaren een muziekinstrument had aangeraakt en de band amper tijd had samen te oefenen, deed niets af aan de pret. "Dat moet wel lukken", was de gedachte. Exemplarisch voor de bands aanstekelijke zelfverzekerdheid die mede aan de basis lag van hun succes.
Korte termijn
"Bijna alle muzikanten die ooit deel uitmaakten van The Country Ramblers, treden nog op", vertelt Henri Nuyen, de broer van Jan Nuyen, die de band in 1977 na een korte stop op contrabas kwam versterken. "Ik werd zeker overvallen door de korte termijn waarop de reünie plaats moet vinden. Er moet nog veel geregeld worden, maar muzikaal zijn we allemaal zo ervaren dat ik denk en hoop dat alles zonder al te veel problemen samenvalt." Hij pakt de voor 4 euro per maand gehuurde contrabas uit een hoek van de kamer en tovert, hoewel hij de logge snaren van het instrument al in geen jaren serieus heeft beroerd, een aardige Bluegrass-baspartij uit het instrument. "We hebben het hopelijk nog wel in de vingers".
Die vingers vonden in 1971 voor het eerst hun weg naar het bluegrassrepertoire. Jan Roelofs (zang, gitaar), Lody van Vlodrop (Banjo, viool) en Jan Nuyen (contrabas) stortten zich onder leiding van Berry Selles op de traditionele muziekstijl die in Amerika sinds de jaren 50 op grote schaal beoefend werd, maar in Nederland amper bekendheid genoot. Via de folkrevival van de jaren zeventig met als grootste exponent Bob Dylan bereikten wel enkele traditionele klanken de Nederlandse luisteraar, maar echte old Time en bluegrass was hier amper op plaat of live te vinden.
Licks uitpluizen
"En dat was meteen onze grote kracht. Wij waren de eerste en daarmee ook gelijk de beste", aldus Nuyen lachend. "Bijna niemand kon in die tijd aan de platen komen om te horen hoe de muziek echt gespeeld moest worden. Selles was een groot liefhebber en had al een aardige collectie. Dat was een groot voordeel. Maar de Ramblers waren ook erg toegewijd. Bandleider Berry Selles, en na zijn vertrek Lody van Vlodrop, stonden erop dat de Amerikaanse voorbeelden zo exact mogelijk werden nagespeeld. Dat betekende dat we onder een streng regime uren en uren naar de Amerikaanse platen moesten luisteren en werkdagen maakten in het uitpluizen en perfectioneren van de licks van de platen."
Gekopieerde fout
The Country Ramblers werden een van de grondleggers werd van Bluegrass in Europa. Een illustrerend voorbeeld: Jan Nuyen stond ooit naar een Oost-Europese band te kijken die in een nummer consequent een merkwaardige en grote fout maakte. De fout kwam hem zeer bekend voor want in de mandoline-partij van het nummer dat hij ooit op plaat opnam zat diezelfde fout. Enthousiaste bluegrassiefhebbers uit Oost-Europa konden maar met moeite aan Amerikaanse platen komen, maar die van The Country Ramblers waren makkelijker te importeren. De Oost-Europese collega had de fout waarschijnlijk rechtstreeks gekopieerd van een opname van The Ramblers.
De gedrevenheid betaalde zich uit en de band trad op door heel europa en Amerika onder andere op op het Berkshiremountain festival waar zij het podium deelde met onder anderen Ricky Scaggs en de Allman Brothers. De band nam ook een plaat op met fiddler Byron Berline die te horen is op talloze platen van artiesten als Gram Parsons, Bob Dylan en The Rolling Stones. Berline trok vervolgens regelmatig met de Ramblers door Europa.
Tijdens het optreden op zondag 27 mei passeren alle vier bezettingen waarmee de band albums opnam in chronologische volgorde de revue. Berry Selles, Lody van Vlodrop, Jan Roelofs, Jan Nuyen, Henri Nuyen en Paul van Vlodrop; allen verschijnen ze deze middag in de Stadsgehoorzaal ten tonele om iets van het Ramblersgevoel op te roepen. De partijen van Byron Berline worden gespeeld door Joost van Es, bekend van de band 4 Wheel Drive. Het optreden begint om 16.00 uur.
Kaarten zijn verkrijgbaar bij de Stadsgehoorzaal voor 10 euro. In de voorverkoop via (038) 331 73 73 en aan de deur.
Country Ramblers blazen het stof van de fiddle, banjo en Martin
