(door Nick de Vries)
KAMPEN - Begin met Bennie Veldman over muziek en een half uur later is hij nog bevlogen aan het woord. Over de klank van z’n Hammondorgel, over Jimmy Smith - een van z’n helden - en over de puurheid van de blues. De toetsenist van de Veldman Brothers leeft voor de muziek. Toen een kennis onlangs naar z’n band verwees als Bennie’s ‘Hobby’, lachte hij dan ook schamper: “Hobby? Er zijn maar een paar dingen in het leven waar je niet zonder kan: slapen, eten, drinken en muziek”.
Muziek heeft altijd een rol gespeeld in Bennie’s leven. Z’n ouders waren muzikaal en Bennie’s oudere broer Henk speelde verdienstelijk gitaar. Bennie en z’n jongere broer Gerrit wilden dit ook wel, en als Henk er niet was, oefenden ze stiekem op zijn gitaar. Toen Henk een solo van Santana uit ‘She’s not there’ aan het oefenen was, werd Bennie’s aandacht niet getrokken door de gitaar, maar juist door de wervelende orgelsolo uit dat nummer. Een zaadje was gepland. En terwijl Gerrit ondertussen beter en beter werd op de gitaar, besloot Bennie zich meer op het orgel te richten.
Dat bleek nog een hele uitdaging, want Bennie en Gerrit waren van af het begin vooral geïnteresseerd in De Blues en vind in de omgeving van Oldebroek maar eens een goede bluesleraar op de toetsen. Niet te vinden. Bennie zette door, maar wisselde door het gebrek aan een docent ook vaak van instrument. Van orgel naar zang, naar gitaar, naar bluesharp, naar keyboard en uiteindelijk naar z’n geliefde Hammond orgel.
Veldman Brothers
Door de loop der jaren speelden Bennie en Gerrit in heel wat bandjes. Soms samen, soms in eigen bands. De meest klinkende naam is wat dat betreft misschien wel Gerrits band The Prodigal Sons waarin ook Erwin Nyhoff speelde en waarmee hij in 1994 op Pinkpop stond. Ook Sweet Jane waarin de broers samen speelden is een bekende naam. In 2003 bedachten de beide broers dat het toch wel heel druk was met zoveel bands. Vooral Gerrit wilde, met een kind op komst, meer rust in z’n agenda. Bovendien zou het toch ook geweldig zijn om samen, als broers, hun favoriete muziekstijl vast te pakken: de Blues. Alleen spelen waar hun hart ligt en daar voor de volle honderd procent voor gaan. Zo ontstonden de Veldman Brothers.
De band was meteen een groot succes en waar ze slechts rekenden op een paar optredens per jaar, stonden ze meteen wekelijks op de planken. Nu 17 jaar later treden de broers volop op in binnen- en buitenland en zijn ze overladen met lof uit de bluesscene. In 2011 wonnen ze de titel voor beste Nederlandse Blues Band. Een jaar later won Gerrit de titel beste gitarist en Bennie de titel beste keyboardplayer & mondharmonicaplayer. In 2016 werd hun nieuwste album Refuel bovendien verkozen tot beste Nederlandse Blues CD. En eindigde dit album in de Top 5 best self produced CD world wide – Blues Foundation USA
Blues en Roots
Door de loop der jaren heeft de stijl van de band de nodige veranderingen ondergaan. “We begonnen als een pure bluesband”, vertelt Bennie. “Maar eigenlijk worden wij door veel meer beïnvloed. Muziek is een reis die altijd doorgaat. Je doet steeds nieuwe inspiratie op en je blijft altijd vernieuwen. We knipoogten af en toe naar Hendrix, omarmden soms een vleugje country. De muziek veranderde voortdurend. Daarom hebben we ook de omschrijving van onze muziek wat veranderd. Het bluespubliek kan vrij puristisch zijn, dus om misverstanden te voorkomen, zijn we nu een Blues & Roots band, haha. Nu kunnen we meer kanten op.”
De muziek mag dan tegenwoordig meer invloeden in zich herbergen dan pure blues, eén ding is altijd gelijk gebleven en dat is de passie waarmee het gespeeld wordt. De Veldman Brothers spelen ieder optreden met hun hele hebben en houwen. “Het moet ook geen trucje worden”, vertelt Bennie. “Dan verliest het zijn zeggingskracht. Je moet altijd uitgedaagd worden. Het moet altijd vanuit je tenen komen. Dat is de blues, het is meer dan muziek. Het is emotie.”
Volgens Bennie is het wat dat betreft ook mooi dat hij samen met zijn broer Gerrit in de band zit. Ze voelen elkaar aan op een niveau waarop niet-familie dat niet zou kunnen. Soms onuitgesproken, als Bennie met z’n orgelklanken de gitaarsolo van Gerrit net even naar een hoger plan tilt. Soms ook uitgesproken zoals bij het liedje ‘Saw you there’ dat gaat over hun overleden moeder.
“Het mooie van de Blues is dat je er alles in kwijt kunt”, vertelt Bennie. “Bovendien is het een taal die iedereen begrijpt. In Saw you There zit een mondharmonicasolo. Een hele simpele. Toch raakt hij me telkens weer, door de lading van het liedje. Dat gevoel verwerk ik in mijn solo. Laatst werd ik na een optreden aangesproken door een vrouw die zei dat ze ontzettend geroerd was door de manier hoe ik die solo speelde. Ze kent de achtergrond van het liedje niet, het zijn maar een paar nootjes en toch voelt ze de emotie. Dat is de kracht van de blues, daar draait het om.”
The Veldman Brothers treden op 7 maart op in ’t Ukien. Zij doen dat samen met The Electric Hollers. Een nieuwe blues/rock sensatie uit Noord Nederland. De band is geïnspireerd door bands als Led Zeppelin, Santana en Ten Years After. Het optreden wordt georganiseerd door Geert Bloupot van Blue Music. Kaarten voor het optreden kosten 12,50 euro in de voorverkoop en 15 euro aan de deur. Kijk op www.ukien.nl voor meer informatie.
