(door Maarten van Gemert)
KAMPEN – De nieuwe Kamper kerk, die ruim een jaar geleden ontstond onder de naam VIDA, groeit gestaag. Een goed bezochte doopdienst in de open lucht op zondag 2 augustus liet dat zien. Twaalf leden lieten zich in water onderdompelen zoals de doop ook in de Bijbel plaats vindt. Volgens Jeroen, die voorging in de dienst, gaf de fysieke bijeenkomst na maanden online ontmoeting extra vreugde aan het doopfeest.
Bij drie vrienden, Jeroen van Deutekom, Reint Bergman en Ruben van der Pol, groeide in 2018 het verlangen om een nieuwe ’geloofsfamilie’ te initiëren, gericht op Kampen. Na gebedswandelingen en vuurpraatontmoetingen belegden zij met hun vrouwen in maart 2019 een visiebijeenkomst waarbij 25 anderen zich aansloten om mee te gaan bouwen. In september 2019 hielden ze een eerste dienst en afgelopen zondag was voor de derde maal een doopviering gepland. Elf volwassenen en één kind lieten zich dopen om daarmee een nieuw, aan God opgedragen, leven te beginnen.
Getuigenis
In Kamperveen was de doopdienst in de open lucht georganiseerd. De coronaprotocollen volgend, werd iedereen gevraagd anderhalve meter afstand tot elkaar in acht te nemen, families uitgezonderd. Voor contactberoepen bestaat een uitzonderingsclausule waardoor de dopelingen toch fysiek in een bad mochten worden gedoopt.
Jeroen heette iedereen met een knipoog welkom bij Opwekking. Gezeten in het gras en op meegebrachte klapstoelen, gaf de openluchtdienst inderdaad de associatie met die grootse festivals. Alvorens gedoopt te worden, gaf iedere dopeling een getuigenis. Voor de één was de doop een bezegeling van zijn of haar geloof terwijl de ander had ervaren hoe zijn relatie op een hoger en gelijkwaardig niveau met zijn partner raakte. Eerder ”gaf zij gas, terwijl hij op de rem trapte”.
Alvorens te worden gedoopt, vertelt Mariska haar getuigenis. (foto: Maarten van Gemert)
Jeugdvriendinnen
Twee van de twaalf dopelingen vertelden hoe ze samen bij VIDA zijn beland. Mariska en Chantal kennen elkaar als buurmeisjes sinds hun zesde levensjaar. Toen de nu 32-jarige Kampersen ieder hun weegs gingen, bleven ze contact houden. Terwijl de één de kerk bezocht, bleef het bij de ander bij geloof. Over de geestelijke strijd bij de één en de twijfel bij de ander, spraken en baden ze veel samen.
Uiteindelijk vonden ze bij VIDA hun thuis, zoals ook Solange het omschrijft, die op een kleurige plaid met een Bijbel voor zich de doopdienst volgde. Zo kleurig als haar plaid, zo veelkleurig is ook Gods pallet, vertelden de drie initiators na afloop. Ondanks de reeds grote verscheidenheid aan kerken in Kampen, kon er nog best wel een kleur bij volgens hen. Het huidige VIDA-ledenaantal van 250 tot 300 onderstreept hun woorden.
Geloofsdoop
In de volksmond wordt vaak over volwassendoop gesproken maar de drie voortrekkers van VIDA spreken nadrukkelijk over een geloofsdoop. De christelijke doop is niet gebonden aan leeftijd en is bedoeld voor degenen die het ”goede nieuws van het koninkrijk Gods begrijpen en erin geloven” (Handelingen 8:12).
Zoals ook bij de Vrije Evangelisatie, de Banier, de Baptistengemeente en de Laatste Reformatie (zie Kamper Nieuws) worden dopelingen bij VIDA volledig ondergedompeld. Volgens sommige stromingen volgt water sprenkelen of gieten op iemand, niet de voorbeelden uit de Bijbel. De geloofsdoop is een bewuste keuze waarbij het oude leven in het water wordt afgelegd.
Twaalf Kampenaren hebben dit afgelopen zondag gedaan waarna de zon door het wolkendek heen brak. Na de coronaperikelen hopen ze weer snel samen te komen in de Stadskazerne hoewel die eigenlijk al te weinig ruimte biedt aan VIDA.
