KAMPEN – Bij de Kamper uitgeverij Van Warven is het boek ‘Het Geheim van Elysion’ verschenen. Daarin komen een dertigtal auteurs aan het woord uit België, Engeland, de Verenigde Staten, Duitsland en Nederland. Ze delen hun visie op tal van aspecten die te maken hebben met de relatie tussen hersenen en bewustzijn, met de verhouding tussen leven en dood, hemel en aarde.
Tussen wetenschappelijke bijdragen zijn er ook tal van ervaringsverhalen van mensen die een nabij-de-dood-ervaring (NDE) hebben gehad. Deze mensen hebben na een levensbedreigende crisis een buitengewone ervaring in hun bewustzijn gemeld. In alle bijdragen worden de effecten beschreven die de NDE heeft op mensenlevens. Wat vijfenveertig jaar internationaal onderzoek heeft opgeleverd, is het inzicht dat deze ervaring het leven van mensen fundamenteel verandert.
Kenmerken NDE
Er is pas sprake van een NDE als er drie of meer van de volgende aspecten zijn waargenomen:
Onuitsprekelijkheid (is niet onder woorden te brengen);
Het gevoel van rust en vrede, geen pijn meer;
Het besef dood te zijn;
Uittredingservaring: waarneming buiten en boven het bewusteloze lichaam, ook van de omgeving. Ook waarneming door blinde en dove personen;
Het gevoel zich te bewegen in een donkere ruimte, vaak een “tunnel” genoemd met aan het einde een helder licht;
Waarnemen van een andere niet-westerse omgeving, met prachtige kleuren, en soms muziek;
Ontmoeten van overleden dierbaren en bekenden, soms communicatie;
Contact met een stralend, niet verblindend licht;
Een diepgaande communicatie, meestal in een sfeer van onvoorwaardelijke liefde en acceptatie;
Een levensschouw of terugblik: een levensoverzicht waarbij men zijn hele leven overziet en zich bewust wordt van zijn handelen en de gevolgen daarvan; bijvoorbeeld de vreugde en verdriet dat men anderen berokkend heeft;
Soms ook een vooruitblik;
Waarnemen van een “grens”, van waarachter geen terugkeer mogelijk zal zijn;
De terugkeer in het lichaam, vaak met het besef van een doel of een opdracht in het leven.
Als een patiënt voor zo’n ervaring geen erkenning krijgt, kan dat verwarrend zijn en er toe leiden, dat die vereenzaamt en zich vervreemd gaat voelen van de wereld om zich heen. Veel NDE’rs vertellen van het grote onbegrip of zelfs enige afkeer die zij ondervonden van hulpverleners (verplegers, artsen, psychiaters). Veelal werd dan een NDE afgedaan als een hallucinatie, en dat terwijl voor een NDE’r de ervaring vaak “werkelijker dan werkelijk” was.
