Wethouder Geert Meijering van Economische Zaken schrijft voor de Brug to Business maandelijks over zaken die interessant kunnen zijn voor ondernemers in de regio. Deze week gaat hij in op de coronacrisis en de gevolgen voor thuiswerken.
In mijn vorige column sprak ik de verwachting uit dat de grootste verandering die de huidige Coronacrisis met zich meebrengt zal bestaan uit een versnelling van eerder ingezette trends. Dus geen grootse en meeslepende revoluties, maar eerder versnelde evolutie. Een voorbeeld daarvan is denk ik het ‘op afstand werken’. Want wie heeft er geen gebruik gemaakt van Teams, Zoom, FaceTime, Skype, en Google Hangouts?
Veel thuis
De afgelopen weken heb ik bijna alleen maar vanuit huis gewerkt. De wekelijkse vergaderingen met het college van B&W doen we online, overleggen met collega-wethouders en ambtenaren gaan idem dito en ook de gemeenteraad heeft besluiten genomen via Teams. Ik had al wel ervaring met thuis werken en deze weken word ik er in bevestigd dat ik daar prima mee uit de voeten kan. Ik ervaar dat veel besprekingen effectiever zijn en de vermeden reistijd is enorm. Natuurlijk mis ik af en toe de sociale component van werken: het praatje bij de koffie-automaat. Ook zijn er gesprekken die je beter ‘face to face’ kunt voeren dan via FaceTime en daarvoor kom ik dan toch maar naar het stadhuis. Gemiddeld is dat een keer per week. Omdat de meeste ambtenaren ook thuis werken is er volop ruimte om binnen de RIVM-richtlijnen te blijven.
Duiventil
Voor Corona zag je nog weleens dat leidinggevenden terughoudend waren om hun personeel thuis te laten werken. Ze wilden niet dat hun kantoor ‘een duiventil’ werd en de onderlinge teamgeest zou verdwijnen. Soms speelt daarbij ook angst een rol. Angst om de controle te verliezen over de prestaties van je personeel. ‘Zijn ze dan wel echt aan het werk, of zitten ze gewoon te Netflixen.’ Er zijn natuurlijk altijd mensen die misbruik maken van een situatie, maar het is de vraag of je het daarom moet laten. De mensen die thuis niks doen, zijn waarschijnlijk ook niet de toppers van de zaak. Met hen heb je dus een heel ander gesprek te voeren.
Voordelen
Nogmaals, er ontstaat echt geen revolutie en kantoren blijven nodig. Maar stel nu eens voor dat je 20% van alle afspraken die je nu ‘online’ hebt, ook straks ‘op afstand’ afwerkt? Of dat iedere fulltime-medewerker die tot nu toe één dag in de week thuis werkte, straks twee dagen vanuit huis werkt? Ik ben benieuwd wat het effect daarvan is op de files, op het stikstofvraagstuk, op het overvolle openbaar vervoer in de randstad, enzovoorts, enzovoorts. En dan heb ik het nog niet eens over de ‘zachte’ voordelen voor het gezinsleven. Want de ervaring dat je op een werkdag rustig (?!) met je kinderen ontbijt, hen naar school brengt en ’s avonds ook weer met het hele gezin aan tafel zit is ongelofelijk waardevol.
Haagse stimulans
In het televisieprogramma Op1 vertelde VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhof onlangs dat hij de positieve effecten van op afstand werken ook koesterde: ‘Hiervoor zat je tijden in de auto voor een kop koffie van een half uur’. Dat was hij nu niet meer van plan. Wat mij betreft gaat hij met zijn Haagse collega’s - te beginnen met onze eigen Hilde Palland - in overleg hoe dit vanuit Den Haag gestimuleerd kan worden.
Geert Meijering (CDA)
Wethouder Economische Zaken
g.meijering@kampen.nl
Bert | donderdag 21 mei 2020 12:02