Dezer dagen lijkt alles om het c-woord te draaien. Daaronder ligt echter verscholen waar het werkelijk om draait. Robert Long verwoordde het lang geleden al eens op luchtige, muzikale wijze. Het lijkt triviaal, en misschien zelfs ongepast in deze tijd, maar laten we onze kop niet in het zand steken. We worden dezer dagen geregeerd door angst. Allemaal angst.
Natuurlijk willen we leven, het liefst zo lang mogelijk. Tenminste, dat geldt voor de meesten van ons. Ingegeven omdat we onze zaakjes voor elkaar hebben en gerieflijk kunnen leven. Of ingegeven door onze overlevingsdrang, wie zal het zeggen. Maar ten koste van wat willen we blijven leven? Hoe ver mogen artsen gaan om ons in leven te houden? Er zit een keerzijde aan, financieel en moreel.
De kosten voor de zorg rijzen de pan uit. We weten steeds meer mensen steeds langer in leven te houden door onze vernuftige uitvindingen. Maar er zijn mensen die daar nuchter onder blijven. Die proberen vast te leggen dat ze niet, als het zover komt, als kasplantje of zwaar dementerend willen blijven ’leven’. Juist vorige week oordeelde het Medisch Tuchtcollege (waarvoor weer een klinkendere naam is verzonnen) dat een arts milder gestraft wordt voor hulp bij euthanasie bij een dementerende patiënt die bijtijds haar onwil had vastgelegd om zo te blijven ’leven’.
Waar is die Hollandse nuchterheid gebleven? Aangevoerd door het regime n Den Haag, en instituten met een nog lager democratisch gehalte, laten we een ongekende hysterie ontstaan. Natuurlijk, het is vervelend en confronterend hoe ons overbevolkte landje en aarde wordt bedreigd. De natuur pakt ons keihard terug voor de destructie van diezelfde natuur en aardbol. Wellicht ten overvloede: Mister M wordt ook, indirect maar desalniettemin niet minder, hard geraakt door de overwinning van de Chinezen. Als daar het virus vandaan komt – complottheorieën te over. Maar laten we alsjeblieft onze Hollandse nuchterheid bewaren.
Ten faveure van de ouderen en kwetsbaren onder ons, die het zij gegund, wordt de complete maatschappij platgelegd met alle destructieve gevolgen van dien. Vanaf het pluche, met een weldadig salaris en de zekerheid van pensioen dan wel wachtgeld, zijn de dilemma’s heel ontspannen te behandelen. En maatregelen over de bevolking uit te storten. Ons omzien naar de medemens bereikt een bewonderenswaardig hoogtepunt dat echter voor talloze ’onschuldigen’ verwoestend uitpakt met lang- en verstrekkende gevolgen.
Angst is een dankbare emotie om dit voor elkaar te krijgen. Het uitroepen van een noodtoestand helpt daarbij – zowel voor de beleving als voor het streng straffen van jongeren die zo de latente politiestaat ingepeperd krijgen. Opeens zie je in Kampen de stadswachten waar je ze niet eerder zag zoals bij Stadsbrug en Stadshuis. Om bang van te worden. Maar in de verlaten Oudestraat kunnen ze natuurlijk ook nauwelijks nog boeven vangen.
Klik hieronder op de foto van Robert Long en oordeel zelf voor een luchtige live-versie van zijn nummer uit 2012 of beluister het oorspronkelijke nummer uit 1974. Willen we zo leven? Met allemaal angst?
Mister M
Robert Long op latere leeftijd(foto: AdRem)
Contact: MrM@Krabbels.online
Archief (in eigen beheer):
http://www.Facebook.com/gekrabbel
Bert | zaterdag 16 mei 2020 20:49