Cellebroederspoort eyeopener voor studenten HS Utrecht
KAMPEN - Studenten van de opleiding ‘Bouwhistorie, Restauratie en Monumentenzorg’ van Hogeschool (HS) Utrecht hebben dinsdagmiddag schetsen gemaakt van de Cellebroederspoort. Want we mogen dan leven in een tijd waarin iedereen met een smartphone een foto kan maken, een historisch gebouw met sporen uit een veelbewogen geschiedenis leer je nog altijd het beste kennen door het ambacht dat tekenen heet. Een snel gemaakte tekenfout dwingt je immers tot nadenken. Kennelijk steekt het gebouw toch anders in elkaar dan je dacht. Met die insteek gingen de studenten -die overigens drie dagen verbleven in de oude Hanzestad en meerdere zaken op hun agenda hadden staan- na een korte introductie aan de slag. HS Utrecht is de enige school in Nederland die de opleiding in deze vorm aanbiedt. De studenten hebben veelal al een bouwkundige achtergrond. De studie zelf kent twee stromingen. Een bouwhistorische stroming en eentje die ingaat op het bouwkundige proces dat komt kijken bij restauraties. Die tweedeling is niet zonder reden. De bouwhistoricus kent als geen ander de waarde van een monument en zal die verdedigen. Daar waar de bouwkundige ook moet kunnen meedenken met de eigenaar van het pand. Op die manier voorkom je dat iemand de ‘slager wordt die zijn eigen vlees keurt’. Volgens teamleider Chris van Eunen is dit jaar de keuze gevallen op Kampen vanwege de gunstige schaalgrootte van de stad en het relatief hoge aantal monumenten. “Kampen heeft ruim vijfhonderd Rijksmonumenten en dan tel je in Nederland echt wel mee als het om monumenten gaat. Tegelijkertijd is Kampen niet groot en dat maakt het behapbaar. Vaak merken we bovendien in middelgrote gemeenten dat men blij is met onze komst.”Wie weet leiden de schetsen nog wel tot nieuwe inzichten voor de stad Kampen zelf. De Cellebroederspoort werd in 1465 verplaatst en in 1616 verbouwd. Wat precies in welke periode is gebeurd, is in veel gevallen wel duidelijk maar niet altijd. Volgens Sietse van der Spuij, Utrechter en van beroep architect, kan men veel gewaar worden door eigen waarnemingen te toetsen aan de hand van historisch bronnenmateriaal. “Je ziet iets en vervolgens wil je weten of dat strookt met wat er al bekend is over de geschiedenis van het gebouw. Door dingen te combineren kan je een bepaalde visie versterken of juist tot nieuwe inzichten komen.” Van der Spuij noemt het karakter van de opleiding bijzonder in een tijd waarin het draait om het snel verwerken van informatie. “Dit is een heel beschouwend vak. Je moet er geduld voor hebben en dat is niet zo sexy in een tijd waarin iedereen bekend wil worden met een filmpje of een liedje.” Dat mag dan zo zijn, de studenten genoten zichtbaar in de eeuwenoude poort die niet al haar geheimen zomaar prijsgeeft.
