Bijna iedereen is het er over eens: mensen die zichzelf (tijdelijk) niet kunnen redden hebben hulp nodig! Maar niet iedereen krijgt de hulp die hij/zij nodig heeft. Dat komt omdat we het hulpsysteem ontzettend ingewikkeld hebben gemaakt. Het inkomen van een alleenstaande moeder zou zo maar kunnen bestaan uit: salaris, alimentatie, kindgebondenbudget, zorgtoeslag, huurtoeslag, inkomensafhankelijke combinatiekorting, kinderopvangtoeslag en kinderbijslag. En dan is deze vrouw iemand die weet waar ze recht op heeft en hoe ze dit aan moet vragen.
Maar hoe zit het met mensen die slecht kunnen lezen of schrijven? Mensen met psychische problemen die de hulpverlening vermijden of ouderen die geen computer hebben? Krijgen zij wel de hulp die ze nodig hebben? Steeds meer mensen verzuipen in het moeras van regelingen. De PvdA Kampen vindt dit oneerlijk en noemt vier prioriteiten die de gemeente kan toepassen:
1. Kijk altijd naar de persoonlijke situatie in plaats van naar het inkomen op papier. Ga niet uit van gemiddelden want de mens aan de balie is geen gemiddelde.
2. Verruim de inkomeneisen naar 120%. (je mag nu niet meer verdienen dan 110% van het minimum om in aanmerking te komen voor ondersteuning)
3. Laten we een proef starten met regelarme bijstand, dus niet meer allerlei voorwaarden stellen bij het aanvragen van ondersteuning.
4. De gemeente zou bij een achterstand van betaling eerst persoonlijk contact moeten zoeken in plaats meteen een incasso-procedure te starten.
